Yorgunum

Başlık gerçekten şu anda tam benim durumumu anlatıyor gerçektende. İş hayatım hiç omadığı kadar yoğunlaştı. Aslında pek şikayetçi değilim ama yorgunlukla uğraşmakta kolay değil elbette. Ama asıl başlıktaki yorgunluktan kastım bu değil. Bu seferki yorgunluğumun sebebi başka. Şu siteye yani Blogger'a girmemi engelleyen zihniyetle uğraşmaktan yoruldum.

Hayatta beni yoran, sıkan, zorlayan yada sinirlendiren çok fazla şey vardı. Bunları çoğu zaman burada paylaşıp rahatlıyordum. İnsanın içinde onu rahatsız edenleri özgürce ve rahatça dökebilmesinin tatmini çok güzeldi.

Ama gelin görünki şu günlerde hayatımda beni rahatlatan en önemli şeylerden biri olan bu bloga ulaşmamı ve bir şeyler yazmamın (açıkçası yazdıklarım ne kadar okunuyor bilmediğimden o kısmından pek bahsetmedim ama eğer benim yazdıklarım okuyarak dertlerimi benle paylaşanlardan uzak kalmakta kötü bir şey elbette) kısıtlanması beni artık sinirleriminin sınırına getiriyor.

Ülkemizde ne yazıkki insanlar suçluysa ve bu suça ceza veriliyorsa bunun şekli ve yöntemi özellikle sanal dünyadaki suçlarda pek ölçüp biçilmeden veriliyor. Duyduğum kadarı ile bloggerın kapanmasının sebebi bir blogda Digiturk'ün internetten bedava izlenmesi ile bilgiler verilmesi sonucu ile Digiturk'ün mahkeme açmasıymış.

Böyle bir durumda mantıklı düşününce ceza alması gerekenler bu suçu işleyen blog adresi olmalıdır. Ama işgüzar yetkililerimiz. bahçedeki bir zararlı bitkiyi koparıp atacağına tüm bahçeyi yakarak sorunu çözmeye çalışıyor. Bunu işin kökten çözümü filan sananlarla aynı oksijeni tüketiyor olmaktan (her ne kadar Cem Yılmaz bu tümceden espri çıkarsada ben bunu trajikomik bir durum için kullanayım dedim) açıkçasu utanç duyuyorum.

Önce youtube şimdi blogger herhalde sonrasında sırayla Facebook ve Google'adda el atacaklardır. Ama onlar ne yaparsa yapsınlar insanların sanal dünyadaki özgürlüklerini asla tamamen engelleyemeyecekler.