30 Kasım 2008 Pazar

Şu Anda Başlık Görüntülenemiyor

Kafam kazan gibi şu anda. Normalde akşamdan kalma olmam yada öğlen kalkmamdan dolayı böyle sorunlarım olmaz. Ama bu gün nedense farklı hissediyorum. Ha bunun nedenlerinin peşine filanda düşmeyeceğim şu an için onuda önceden belirteyim.

Daha ziyade aklımda insanın kendini yorgun, isteksiz ve hatta hımbıl hissettiği anlarda neler olur sorusunun üstüne gitme niyetindeyim. Öncelikle kendi üzerimden çok yakın zamanlı (hatta bu yazı ile eş anlıda diyebiliriz) bir örnek vereyim.

Bu gün blog sayfamı açtığımda en son hangi gün yazı yazdığıma baktım. Tarihi görünce "bu gün bir şeyler" karalamak lazım dedim. Çünkü biliyorumki arayı soğutursam tembellik galip gelecek ve uzun süre tek satır yazamayacağım.

Ama sorun şuydu içimden yazacak bir şey gelmiyordu. Konusuz kalmak yada ilham gelmemesi gibi bir durum değil (Zaten konu bulma konusu o kadar her zaman kafamda yazılabilecek bir kaç konu olur asıl sorun bunları bir iskelete oturtarak yazılabilecek halde gözümde canlandırmak olur) bu bahsettiğim. Ellerim klavyeye gitmiyordu.

Üşenmeninde ötesinde yazı yazmak (ki son bir yıllık dönemde ciddi hobilerimden biri oldu) bana çok ağır bir yük gibi gelmişti. Eskiden bu tür şeyler hazırlamam gereken önemli ödevler yada çalışmam gereken zor sınavlardan önce hissettiklerim gibiydi. Sanki o hazırlama/çalışma sürecini ertelersem kaçınılmaz olan sondan kaçabilirmişim gibi hisseder. Sonunda ise kaçamayacağım kabullenir teslim (Tabi bu teslimiyet kararını verme süreci bir hayli uzun sürdüğünden tonla zaman kaybederdim) olurdum.

Şimdi bu kadar zevk aldığım bir şeyi yapmam gerektiğimde bu düşünceler kafamda oluştuğundan bunun ancak ve ancak bu gün bende bir isteksizlik olmasından kaynaklandığını düşündüm.

Asıl ilginç olanı ise normalde bu tür durumlarda kendimi hazır hissedene kadar her şeyi erteleyebilen bendeniz bu sefer tam tersine hem bu yapmamayı düşündüğüm şeyi yapıp hemde bu durumdam bahsederek durumun üstüne çok agresif şekilde gitmeye karar verdim.

Açık söylemem gerekirse başlığı yazdığım 15 dakika öncesi ve şu anda bu satırları yazdığım an arasında hissiyatımda çok ciddi değişimler oldu. Yazıya başlarken bir giriş yazayım sora oyalanır bir şeyler daha yazarım diye düşünmüştüm. Sonra bari bu durumumu örnek olarak verip onun üstünden giderek olaya daha direk gireyim diye sözde kendimce olaya daha baside indirgeyeyim dedim.

Fakat gelin görünkü bu isteksizliğin etkisi ile seçtiğim örnek beni fazlasıyla sarmaladığından örneği açıklamaya başladığım andan beri aralıksız yazıyorum. Hatta ilk anda aklıma ilk gelen başlıktan daha uygun şeyler aklıma gelmiş olmasına rağmen konuyu anlatmasada o anki ruh halimi daha iyi dışa vurduğundan ilk kullandığım başlığıda değiştirmemeye karar verdim.

Ne yalan söyeleyeyim yazıya başlarken kısa bir yada bir kaç örnek verip daha sonra bunlardan bir genelleme yaparım demiştim. Ama insan kendinden bahsederken, bunun sayesinde kendinide toparlayabiliyorsa planlarında ister istemez ufak değişiklikler yapabiliyor. Hele benim kadar doğaçlama çözümler yada fikirleri kullanmayı sevek biri bunu daha çok yapıyor. Bu nedenle genelleme yapmak yerine tamamen şu anda olanlar üzerinden en başta anlatmak istediklerimi anlatmaya çalıştım. Umarım başarılı olabilmişimdir. Olamasamda en azından bunu yapmanın beni daha iyi hissetirmesinin mutluluğu ile yetineceğim sanırım.

1 yorum:

Unknown dedi ki...

aksiyon filmlerne benzeyen bi anlatım olmuş