Geleceğe Dönüş

Yakın zamanda gelecekte görebileceklerim yazısı düşünememe neden oldu. Geçmiştede gelecekte şunları yapabilecek miyim dediğim şeylerden neleri yapabilmişim. Düşündükçe kafama yattı bu tür bir yazı yazılabilir dedim kendime. Ve işte sonunda burda bu satırları yazıyorum. Neyse lafı daha fazla uzatmadan konuya girelim.

Yanlız emin olamadığım bir nokta var bu yazının konusunda. Geriye gitme konusunda nereye kadar gideceğimi bilemiyorum. Onun yerine aklımda yer etmiş acaba gelecekte şunu yapabilecek miyimlere girmeyece çalışacağım.

Öncelikle en yakın zamanda olmasada en derin yara bırakmış ile başlayayım. ÖSS öncesi senelerde aklımın hemen her yerinde tek bir soru vardı. Nereye baksam, ne yapsam hatta uyumak için kafamı yastığıma dayadığım anlarda bile bu tek soru beni kemirir dururdu. Bu soru tahmin edebileceğiniz gibi üniversiteye girebilecek miyim sorusuydu. İnsanın tam bir birey olmaya adım atmak üzere olduğu bu zamanlarda bu kadar ağır bir yükü taşımak zordu. Zorlukları burada sıralayıp depresif bir yazı yazmayacağım ama aynı dönemlerden geçmiş hemen herkes gibi bende o dönemlerden bazı yaralar alarak çıktım.

Bundan bir sonraki unutulmaz acaba gelecekte olur mu durumumsa bir öncekinin bir gömlek daha hafifi olan acaba ben üniversiteyi bitirebilecekmiyim durumumdur. Üniversite hem ortam hemde yapı olarak insanın daha fazla önünü görebildiği bir yer olması bakımından bu dönemdeki gelecek endişeleri nispeten daha az stres yaratıyor insanda.

Bu ikilemenin sonunda ise bunlarında nedeni olan en ulu en büyük gelecek endişesi var. Ben gelecekte iyi bir iş bulabilecek miyim. Altı ay öncesine kadar çok ciddi stres yapan sürekli etrafta bir arayış halinde olmama neden olan bir durumdu bu.

Bu arada şu son endişenin bonusları olan bir kaç konu daha vardı. Mesela ben bundan 4-5 yıl önce kendimi takım elbise ile düzenli olarak işe giden biri olarak hayal bile edemiyordum.

Benzer duyguları çok sık yaşarım. Bazı şeyleri yapana kadar yada yapmak zorunda kalana kadar hiç yapabileceğimi bile düşünemem. Sanırım bu durum olaya kendini hazırlamakla ile alaklı bir şey bu. Yani bazı şeyler ile karşı karşıya kalana kadar o şeyi hiç aklında geçirmiyor insan. İşin sonunda bu durumun üstesinden gelince ise vay be bunuda yaptım ya hissiyatı ile beraber gelen rahatlık ise anlatılmaz yaşanır.

Eklemeden geçmeyeyim. Hep okul yada iş ile ilgili şeylerden bahsettim farkındayım. Ama ülkemizde yaşayan pek çok insanın bu durumlarda yaptıkları hayatlarını hatta kendi tarzlarını bile belirleyen en önemli şeyler. Pek çok şey insanın hayatında bu durumların sonucuna göre şekilleniyor.

Bunlar dışında bir şeyler söylemem gerekirse basketbolu ve özellikle NBA ile ilgilenmeye başladığım dönemlerde bu konu ile daha ciddi ilgilenebileceğimi hatta bir dergide bu konuda yazılar yazabileceğimide hayal bile edemezdim.

Yada Epica konseri öncesi grubun sahne arkasına girip grubu mümkün olan en doğal halinde görebileceğimide tahmin bile edemezdim.

Birde Metallica'nun br daha ülkemize gelip konser vereceğini ve benim o konseri yerinde izleyebileceğimide bilemezdim.

Ama öyle ama böyle geçmişimdeki geleceğimde hakkında beklentilerim olan konulardan bahsetmiş oldum. Hazır yeni yıl kapımıza gelmişken geleceğe uzanmanın ardından birde geçmişe gitmek fena olmadı. Kendi çapımda bir Christmas Carol deneyimi yaşadım diyebilirim herhalde.