5 Mayıs 2009 Salı

Kahve Sevmem Ama Kahve Kokusuna Bayılırım

Genelde yazı yazarken gözlemlediğim şeylerden yola çıkarım. Bu seferde yine benzer bir şey söz konusu ama bir anlık olaydan lafı çok farklı yerlere getireceğim bir seyirde olacak. Evet efendim mevzuya başlığı açıklayarak başlamak gerekir sanıyorum.

Başlık bu gün fark ettiğim bir olay aslında. Ben normalde Türk Kahvesi yada Nescafe olarak adlandırdığımız hazır kahve çeşitlerini kullanan biri değilim. Bunların yerine çayı tercih ederim. Fakat öğleden sonra işte bir arkadaşım kupasına kaşık kaşık kahve doldururken kahvenin kokusunu derin derin içime çekerken buldum kendimi.

Ne yalan söyleyeyim çay içmeyi sevsemde en taze ve en demli çayda bile kahvenin bu dikkat çekici kokusunu alamam. Yinede aklımda kahve içmek geçmez. Fakat o koku yok mu o koku işte o bambaşka bir şey.

Daha sonra akşam eve dönerken aklıma geldi. Hayatta bazı şeyleri normalde kullanılan şekillerden farklı amaçlar için kullanırız. İşte bu ufak andan yola çıkıp bunun hakkında biraz kafa yorayım ; daha doğrusu bu tür şeyleri neden yapıyoruz onun hakkında bir şeyler yazıp çizeyim diyorum.

Ben kendi adıma öncelikle şunu söyleyebilirim. Bu tür farklılıkları yaşamaktan inanılmaz keyif alıyorum. İnsanların benle aynı şeye bakıp benim gördüğümü görememelerinin bir ego tatmini olduğunu itiraf etmem gerekiyor.

Bu itiraftan sonra konuya dönmek gerekirse; insan arada hayattan farklı şeyler bekliyor. Hatta bu beklentileri bazen normalde zevk almadığı şeylerden bile kaynaklanabiliyor. İşte bu noktada zevk almadığınız şeylerin zevk alınabileceği bir yönünü arıyor insan. Zaman zamanda buluyorlar bu tür farklı bir yönü.

Aslında bu yazıyı yazmaya karar verdiğimde buna benzer durumlar hakkında bir kaç örnek vereyim diye düşünüyordum. Ama yazdıkça fark ettimki bu duruma farklı örnekler vermektense durumun kendisi üzerinde durmanın daha doğru olacağına inanmaya başladım. Yada daha uygun örnekler aklıma gelmediğindende olabilir bu konuda kendimi tam anlamı ile ikna edemedim aslında.

Neyse efendim ne diyorduk işte bu durumlar insanın hayatına çok farklı renkler katıyor. Çünkü yaşadığımız hayatta artık o sadece böyle ufak şeylerle haleti ruhimizi değiştirebiliyoruz. Ancak çok ciddi depresyon anlarında insanlar büyük çaplı farklılıklar yapabildiğine ve kurulu düzenlerimizi ancak çaresiz kaldığımızda değiştirdiğimizde hayatta farklılaşmak için artık elimizde bir bu kaldı.

Asıl ilginç olan ise bende diğer bir çok insan gibi bu durumu çoğunlukla fark edemiyor. Hayat kendine başka yollar açarken hiç hissetmiyor, hiç çaktırmıyor. Fark ettiğinizde ise benim gibi tembellere bile böyle yazılar yazdırabiliyor.

5 yorum:

The Metonian dedi ki...

başlıktakine benzer bir durum bende de var. normalde nargile içmem ama nargilenin kokusuna bayılırım. yanımda biri içsin ben kokusuyla doyarım o derece (:

Selin dedi ki...

Gördüğüm şeyleri başkalarının görmemesinden ben de çok keyif alırım :)) Kendini yalnız hissetme :P

Kahve sevmeyip kokusuna bayılma mevzusuna gelince... Senelerce aynı şeyi söyledim, asla kahve içmezdim ama kokusuna bayılırdım. Sonra bir gün bir baktım kahve bağımlısı olmuşum :-/ Sağlık problemleri başlayınca bırakmak zorunda kaldık onu da..

CaRtMaNtR dedi ki...

@melankolikdeli
Evet cidden nargile kokusuda bir başkadır. Sırf bu kokular nedeniyle eski kahveleri severim. Bir sürü güzel koku birbirine karışır

@sLn
Yok ben kahve bağımlısı olamam herhalde çünkü 7-8 şeker atsamda tadı bana hep acı geliyor. Sağlık nedeniyle demek geçmiş olsun

Unknown dedi ki...

Annem kırk yıldır hergün türk kahvesi içer bir defa özenip de kendime yapmadım kokusuna bayılmama rağmen. Ne zaman yunanlı bir arkadaşım oldu sürekli beraber olduğum kahvaltıya kahveyle başlar oldum. Çok garip ama ben bile inanamıyorum kendime. Hala sevmiyorum kahveyi işin garibi...

Bir de şunu düşündüm diğer konuda. Bazen öyle bir an geliyor ki hayatımın bir noktasında herşeyin aynı olduğunun farkına varıyorum. Ufak tefek yapılan farklılıklar da yetmiyor. İşte ozaman yaptığım herşeyi bırakıp "hiçbir şey" yapıyorum. O rutin sessizlikle bozuluyor. Bir süre sonra eski yaptıklarıma geri dönüyorum. Bu da benim keşfettiğim bir yöntem. Böylece sürekli yaptığım hiçbir şeyden sıkılmıyorum.

CaRtMaNtR dedi ki...

Ehehehe sevmemene rağmen içebiliyorsun en azından :D

Ben beceremiyorum hiçbir şey yapmamayı. İlla bir şeyler yapmam gerekiyor gibi hissediyorum.